රියෝකාන් සෙන් ගුරුවරයෙක්. කන්දක් පාමුල පිහිට පුංචි පැලකට වී ඔහු ගත කළේ ඉතාමත් සරල ජීවිතයක්. එක් හැන්දෑවක, රියෝකාන් පිටතට ගොස් සිටියදී, හොරෙක් ඒ පැලට රිංගුවා, මොනව හරි හොරකම් කරන්න හිතාගෙන. ඒත් කිසි දෙයක් තිබුණේ නෑ.
ඒ අතර රියෝකාන් ආවා. හොරා අතට ම අහුවුණා.
‘ඔබ හුඟක් දුර ඉඳන් වෙන්න මාව හොයා ගෙන ආවෙ’ රියෝකාන් හොරාට කිව්වා.
හොරා මොකක්ද කියන්නෙ කියලා හිතා ගන්න බැරුව බයවෙලා බලන් හිටියා.
‘ඔබ මෙච්චර දුර ඇවිල්ලා හිස් අතින් යන එක හරි නෑ. ඒ හින්දා මං මේ ඇඳන් ඉන්න ඇඳුම තෑග්ගකට ගන්න.’ රියෝකාන් කීවා.
අන්දුන්කුන්දුන් වූ හොරා කතා නැතිව ඒ ඇඳුමත් අරගෙන එතැනින් මාරු වුණා.
රියෝකාන් නිරුවතින් වාඩි වී සිටියා. ඔහුට හඳ පායා ඇවිත් තිබෙනු දැකිය හැකි වුණා. ‘අහිංසකයා, මට මේ ලස්සන හඳ එයාට දෙන්න පුළුවන්කමක් තිබුණා නම්!’ ඔහු තමාට ම කියා ගත්තා.
- (පර්සි ජයමාන්න පරිවර්තනය කළ ‘සෙන් බොදු කතා’ ගුන්ථයෙනි.)
ඒ අතර රියෝකාන් ආවා. හොරා අතට ම අහුවුණා.
‘ඔබ හුඟක් දුර ඉඳන් වෙන්න මාව හොයා ගෙන ආවෙ’ රියෝකාන් හොරාට කිව්වා.
හොරා මොකක්ද කියන්නෙ කියලා හිතා ගන්න බැරුව බයවෙලා බලන් හිටියා.
‘ඔබ මෙච්චර දුර ඇවිල්ලා හිස් අතින් යන එක හරි නෑ. ඒ හින්දා මං මේ ඇඳන් ඉන්න ඇඳුම තෑග්ගකට ගන්න.’ රියෝකාන් කීවා.
අන්දුන්කුන්දුන් වූ හොරා කතා නැතිව ඒ ඇඳුමත් අරගෙන එතැනින් මාරු වුණා.
රියෝකාන් නිරුවතින් වාඩි වී සිටියා. ඔහුට හඳ පායා ඇවිත් තිබෙනු දැකිය හැකි වුණා. ‘අහිංසකයා, මට මේ ලස්සන හඳ එයාට දෙන්න පුළුවන්කමක් තිබුණා නම්!’ ඔහු තමාට ම කියා ගත්තා.
- (පර්සි ජයමාන්න පරිවර්තනය කළ ‘සෙන් බොදු කතා’ ගුන්ථයෙනි.)
0 Comments