නස්රුදින්ගේ බූරුවා

නස්රුදින් එයාගෙ බූරුවාව දක්කා ගෙන වෙන්දේසි පොළකට ගියා. ගිහින් එහෙ වෙළෙන්දකුට රුපියල් 300කට බුරුවා ව වෙන්දේසිකරුවකුට වික්කා.

බූරුවා මිලට ගත්තු වෙන්දේසිකරු එවේලේ ම ඒ බූරුවා වෙන්දේසි කරන්න පටන් ගත්තා.

”බලන්න! මේ අපූරු සතා දිහා. මේ වගේ සතෙක් ලෝකෙ වෙන කොහේවත් සොයා ගන්න නෑ. බලන්න! මේ ඉතාමත් හොඳ වර්ගයේ බූරුවෙක්. බලන්න! මේ ශරීරය දිහා. කෙච්චර ශක්තිවන්තද කියා.” වෙන්දේසිකරු බූරුවාගේ විශේෂ ලක්ෂණ ලැයිස්තුවක් කියා ගෙන ගියා. ඔහු බූරුවාගේ විශේෂත්වය ගැන වර්ණනා කළේ අහගෙන ඉන්න අයගෙ සිත් ඇද ගන්නා විදියටයි. ”ලංසුවක් තියන්න බලන්න! මේ වගේ බූරුවෙක් කෝටි ගණනකින්වත් හොයා ගන්න බැහැ.”

ඒ කතාව අහගෙන එතැන හිටිය කෙනෙක් රුපියල් 400ක් දෙන්න කැමත්ත පළ කළා. ඒ එක්ක ම තවත් කෙනෙක් 500 ක් දෙන්නම් කීවා. තුන් වැනියෙක් 550ක් දෙන්නම් කියා කීවා.

පැත්තකට වෙලා බලා හිටියට නස්රුදින්ට පුදුම හිතුනා. එයා බූරුව මිලදී ගන්න එතැන හිටිය සෙනග දක්වන උනන්දුව ගැන.

”බලන්න මං වගේ මෝඩයෙක් මං හිතාගෙන උන්නෙ මගේ බූරුව සාමාන්‍ය එකෙක් කියලානෙ.” නස්රුදින් තමාට ම කියා ගත්තා. ”බලාගෙන ගියාම මූ එසේ මෙසේ සතෙක් නෙමෙයිනෙ.”

වෙන්දේසිකරු ”750යි ඈවරයි!” කීවා. ”750 දෑවරයි! කීවා. වෙන්දේසිය අවසන් වෙන්නයි යන්නෙ. වෙන්දේසිකරු ”750යි...” කියන කොට ම...

නස්රුදින් ඉස්සරහට පැනලා ”800!”යි කිව්වා!