HOT

5/recent/ticker-posts

Header Ads Widget

Buy Nasrudin Books

මානව පරිණාම කතාව, පැරණිම අම්මා හා ශී‍්‍ර ලංකාවේ ආදී මානවයා : පරිණාමයේ කතාව 4

ක්ෂීරපායීන්ගේ පරිණාමය
ක්ෂීරපායීන් හෙවත් කිරී බී වැඩෙන සතුන් අයත් ගණය හැඳින්වෙන්නේ මමාලියා (Mamalia) කියාය. මමාලියාවන් අයත් වන්නේ සිරුරේ උෂ්ණත්වය ස්ථිර ව පවත්වා ගෙන යා හැකි, එනම් අචලතාපී (warm-blooded) ගණයටය. මොවුන් හැඳින්වෙන්නේ ‘පණ පිටින් ඉපදෙන’ සතුන් ලෙස ය. ඒ බිත්තර වශයෙන් මෙලොවට බිහි වී ‘පසුව උපදින’ සතුන්ගෙන් වෙනස් වන නිසාය. මවු කුසෙහි හැදී වැඞී පසුව පණ ඇති බිහි වන මේ සතුන් වැඩෙන්නේ මව්කිරි බී මෙනි. පාද හතරක් ඇති, රෝමවලින් යුත් මේ සතුන් බල්ලන්, සිංහයන්, අශ්වයන්, ගවයන්, සාවුන්, අලිඇතුන්, මීයන් ආදී වශයෙන් විශාල සංඛ්‍යාවක් නිදර්ශන වශයෙන් දැක්විය හැකිය. මිනිසා ද අයත් වන්නේ මේ ගණයටය. 



මානව පරිණාම කතාව
නූතන මිනිසා අද සිටින තත්වයට පත්වීමට දිගු ගමනක් පැමිණ ඇත. මිනිසා අයත් වෙන්නේ පෘෂ්ඨවංශිකයින් අතර සිටින මමාලියා ගණයට අයත් යුතේරියා (Eutheria) නමින් හැඳින්වෙන උප සත්ත්ව වර්ගයටය. ක්ෂීරපායීන් ගෝත‍්‍ර 15 කට බෙදේ. ඒවා අතුරින් අගේ‍්‍රශ හෙවත් පි‍්‍රමාටේස් ගෝත‍්‍රය (Primate Order) ප‍්‍රධාන තැනක් ගනී. වඳුරන්, වානරයින් සහ මිනිසා අයත් වන්නේ මෙම ගෝත‍්‍රයටයි.

පි‍්‍රමාටේසයෝ
මීට වසර බිලියන 70 කට පමණ පෙර සෙනොසොයික නමින් හැඳින්වෙන භූ විද්‍යාත්මක යුගයේදී ප‍්‍රිමාටේසයන් හෙවත් අගේ‍්‍රශයන්ගේ ආරම්භය සිදුවූ බව පැහැදිලි ය. මුල්ම ප‍්‍රිමාටේසයන් විවිධ පරිසර තත්ත්වයනට ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව තිබූ රුක්වාසී ජීවිතයකට හුරු වූ කුඩා ක්ෂීරපායී විශේෂයකි. මොවුන්ට විවිධ පරිසර විපර්යාසයන්ට ඔරොත්තු දෙමින් අනුවර්තනය වෙන්න සිදුවිය. පරිසරයට හැඩ ගැසීමට නොහැකි වූ ඇතැම් ප‍්‍රිමාටේසයෝ වඳවී ගියහ.

ප‍්‍රිමාටේසයන්ට පොදු ලක්ෂණ කිහිපයක්
ශරීරයේ පමණට වඩා විශාල මොළයකින් යුක්ත වීම
අඝ‍්‍රාණ ශක්තිය දුර්වල වීම
කුඩා කෙටි හනුවක් පිහිටීම
ගැබ් කාලය දීර්ඝ වීම
අත් සහ පාදවලින් ග‍්‍රහණය කිරීමේ හැකියාව
චලනය කළ හැකි ඇඟිලි පහක් තිබීම
පාඇඟිලිවල නිය තිබීම
තියුණු දෘෂ්ටියක් තිබීම

පි‍්‍රමාටේසයන්ගේ ආදීතමයා: ලෙමූර්
ප‍්‍රිමාටේසයන්ගේ ආදීතමයා ලෙස සැලකෙන්නේ ලෙමූර් වඳුරන්ය. අද මැඩගස්කරයේ ලෙමූර් වඳුරන් අපට දකින්නට ලැබේ. පොසිල සාක්ෂි අනුව ලෙමූර් වඳුරන්ගේ ආදීතමයා ලෙස සැලකෙන්නේ නොදර්ක්ටස් (Notharctus) නමින් හැඳින්වෙන ඉයෝසීන යුගයට අයිති ලෙමූර් වඳුරාය.

ට‍්‍රාසොයිඞ්
ලෙමූරයිව්ගෙන් පසු අපට හමුවන්නේ ට‍්‍රාසොයිඞ් (Trasoids) නම් ප‍්‍රිමාටේසයන්්ය. මොවුන්ගෙන් පැවැත ආ ට‍්‍රාසියස් (Trasius) වඳුරෝ අදත් රටවල් කිහිපයක ජීවත් වෙති.

ප‍්‍රාථමීක වඳුරන්ගේ කතාව
මුලින්ම බිහිවූ ප‍්‍රාථමීක ප‍්‍රිමාටේසයන් අතර ලීමර්, ටාසියර් වඩාත් ප‍්‍රචලිතය. මෙම ප‍්‍රාථමීක ප‍්‍රිමාටේසයන් අතරින් එක් සත්ත්වයකුගෙන් වඳුරන්ගේ පූර්වජයා බිහි වී ඇත. ඒ මීට වසර මිලියන 40 කට පමණ ඉහත දීය. අනතුරු ව වසර මිලියන 28 ක් පමණ වනතුරු වඳුරෝ ඉතා විශාල වශයෙන් ලොව පුරා ව්‍යාප්තව සිටියහ. මෙම කාලයේදී මහද්වීප ප්ලාවිතය සිදුවිය. එනම් අප‍්‍රිකා හා ඇමෙරිකා මහද්වීප වෙන්වීමයි. එහිදී එකල ජීවත් වූ වඳුරන් ද වෙන් විය. එමඟින් කලක් ගත වන විට එකිනෙකට වෙනස්කම් දක්වන වඳුරු වර්ග දෙකක් බිහි විය. අප‍්‍රිකාවේ ඉතිරි වූ වඳුරන්ගෙන් පැවැතෙන්නන් පැරැණි ලොව වඳුරන් ලෙස ද, ඇමෙරිකා භූමියේ ඉතිරි වී විකාශනය වූ වඳුරෝ නූතන ලොව වඳුරන් ලෙස ද හඳුන්වති. පොදුවේ මෙම වඳුරන් හඳුන්වන්නේ උසස් ප‍්‍රිමාටේසයන්ගේ ආරම්භක අවධිය ලෙසයි.


දියුණු පි‍්‍රමාටාවෝ
උසස් ප‍්‍රිමාටේසයන්ගේ ආදීතමයා වසර මිලියන 26 කට ඉහත වාසය කළ ප්‍රොකන්සල් (Proconsul) නම් කුඩා ඒප්පයාය. අඩි දෙකක් පමණ උස මේ සතකුගේ හිස් කබලක් නැගෙනහිර අප‍්‍රිකාවෙන් හමු වී ඇත. මෙම ප‍්‍රිමාටේසයන්ගේ ඥාතීන්ගේ පොසිල යුරෝපය හා ඉන්දියාව වන රටවලින් ද හමු වී තිබේ. චිම්පන්සි, ගොරිල්ලා, ඔරන්උටන් සම ගිබන් මෙම පරපුරේ නූතන සාමාජිකයන්ය.

ඒප්ස් හෙවත් මහා වානරයන්
මහා කපීන් හෙවත් ඒප්ස් (Apes) යන නම්වලින් හඳුන්වන වානරයන් හා මිනිසා අයත් වන හොමිනොයිඩියා, හොමිනොයිඞ් (Hominoidia, Hominoid) යන උපරි කුලයේ පූර්වජයන් මීළඟට බිහිවූ පරපුරයි. මොවුන් පරිණාමය වූයේ පැරණි ලොව වඳුරන්ගෙනි. මුල්ම හොමිනොයිඞ් සාමාජිකයන් බිහිවී ඇත්තේ මීට වසර බිලියන 35 කට පමණ පෙරදීය. චිම්පන්සි, ගෝරිල්ලා, ගිබන් සහ ඔරන්උටන් වර්තමාන මිනිසා සමඟ ජීවත්වන හොමිනොයිඩියාවන් වේ.


වඳුරන් වානරයන්ගෙන් වෙනස් වන හැටි
වඳුරන්ගේ වලිගයක් ඇති අතර වානරයන්ට එය නොමැත.
වඳුරා සිවුපාවලින්ද වානරයින් සිව්පාවලින් මෙන්ම දෙපයින්ද ගමන් කරයි.
වඳුරන් ගස් උඩ ඇවිදින අතර වානරයින් අතුවල එල්ලී ගසින් ගසට මාරුවේ.
වඳුරන්ට සාපේක්ෂව වානරයින්ගේ මොළය විශාලය.

මයෝසීන යුගයේදී
මයෝසීන යුගය යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ වසර මිලියන 24 - 25 ත් අතර කාලයයි. එවකට ඉතිරි ව සිටි අප‍්‍රිකා වානරයෝ විශාල ලෙස ව්‍යාප්තව ගියහ. මොවුන් ‘මයෝසීන වානරයින්’ ලෙස හඳුන්වයි. මොවුන්ගෙන් එක් කොටසකින් ලොව පළමු මානවයන් බිහිවිය. ඒ අනුව මානව පවුලේ ආදිමයා හොමිනිඞ් (Hominid) ය. මොවුන් මානවයන්ගෙන් පමණක් නොව ගොරිල්ලාවන්ගේ ද පූර්වජයින්ය. විශේෂ ජීව ක‍්‍රියාවලියකට හැඩගැසුණු සත්ත්ව කොටසක් ලෙසට හොමිනිඞ් පවුලට වසර මිලියන 5 ක් පමණ ඉතිහාසයක් ඇත.

හොමිනිඞ් පවුලේ වතගොත
ඉහත දැක්වූ හොමින්ඞ් පවුලෙන් බිඳී ආ මානව පූර්වජයා ආරම්භ කළ උප පවුල හඳුන්වන්නේ හොමිනින් (Hominin) ලෙසිනි. ඔවුහූ හොමිනිඞ් මානවයන්ට වඩා හොඳින් දෙපයින් ගමන් කරති. එය මානව පවුලේ දිගු ගමනකට මනා පිටුවහලකි.

දේශගුණික වෙනස්කම්වල බලපෑම්
දේශගුණික වෙනස්කම් නිසා මිහිතලය වසාගෙන පැවැති ඝන වනාන්තර තුනී වී තණ බිම් නිර්මාණය වී ඇත. එක් වනාන්තරයකින් තවත් වනාන්තරයකට යාමේ දී විශාල තණබිම් තරණය කිරීම මෙම ආදී මානව පූර්වජයන් ලැබූ වාසියකි. මේ ආකාරයට අදින් වසර මිලියන 5 ක් 6 ක් අතර සිට මානව විකසනය සිදුවූ ආකාරය පොසිල සාධක මගින් විස්තර කළ හැකිය. ඒ අනුව මානව පරිණාමයේ ප‍්‍රධාන පියවර මෙසේය.

ඔරෝරින් ටුජෙනෙන්සිස් (Ororin Tugenensis)
දැනට ලැබී ඇති සාධකවලට අනුව ඔරෝරින් යනු මුල්ම මානව පූර්වජයායි. වසර මිලියන 6 ක් පමණ පැරැුණි සාක්ෂි කෙනායාවෙන් හා ඉතියෝපියාවෙන් හමුවී තිබේ.

ආඩිපිතකස් (Ardipithecus)
මානව පවුලේ මුල්ම සාමාජිකයා ආඩිපිතකස්ය. නමුත් මොහු මුල් ම මානවයා නොවේ. මානවයාගේ මුල් ම පුරුක වූයේ ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස්ය. නමුත් වර්ෂ 1977 සිට 2001 දක්වා කාලය තුළ සිදු කළ ගවේෂණවල දී ආඩිපිතකස් සාධක හමුවී ඇත. මොවුන් මීට වසර මිලියන 5.8 - 4.4 ත් අතර ජීවත්ව තිබේ. මෙසේ පළමු මානවයාට හිමි සාධක මොහුට ලැබුණත් තවමත් ඒ පිළිබඳ අධ්‍යයනයන් අවසන් කර නැති බැවින් පළමු මානවයා ලෙස පිළි නොගැනේ. ආඩිපිතකස් යනු භූමි වානරයා (Ground Ape) යන්නයි. මෙම වානරයා අඩි 4 ක් පමණ උසැති බව සොයා ගෙන තිබේ.

ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් (Austrolopithecus)
ආඩිපිතකස්ගෙන් පරිණාමය වන්නට ඇතැයි සැලකෙන මානව පූර්වජයා ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස්ය. දැනට යඩාත් පැහැදිලි ලෙස තොරතුරු අණාවරණය වී ඇති ආදීතම මානව පූර්වජයා මොහුය. මෙම අවධිය පිළිබඳ ව ලැබෙන පොසිල වාර්තා අනුව මෙම අවධියේ දී මානව ලක්ෂණ සහිත මුල්ම ජීවීන් බිහිවී ඇත. පුරාවිද්‍යාඥයින් විසින් ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් මානව පොසිලයක් මුල්වරට සොයා ගනු ලැබුවේ 1974 දී ඉතියෝපියාවේ ඇෆර් (Afar) නම් ප‍්‍රදේශයේ කළ කැණීමකිනි.

අපේ පැරණිම අම්මා : ‘ලූසී’
සොයා ගත් මෙම පොසිලය ස්ත‍්‍රියකගේ වූ අතර එය ‘ලූසී’ යනුවෙන් නම් කරන ලදී. මෙම විශේෂයට ම අයත් පොසිල ටැන්සානියාවේ ලිටොට් නම් ගම්මානයේ දී හමුවී ඇත. ‘ලූසී’ අදින් වසර මිලියන 3.2 කට පෙර ජීවත් වූ අඩි 3 1/2 ක් පමණ උසකින් යුතු මානවයෙකි. මේ වන විට හඳුනාගත් ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් විශේෂ කිහිපයක් වේ. ලූසී අයත් වන ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් ඇෆ්රෙන්සිස් (Austrolopithecus Afarensis) විශේෂයට පසුව ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් ඇෆ්රිකානස් (Austrolopithecus Africanus), ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් ඊතියෝපිකස් (Austrolopithecus Aethiopicus), ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් බොයිසේ (Austrolopithecus Boisey), ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් රෝබස්ටස් (Austrolopithecus Robustus), ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් බොයිසේයි (Austrolopithecus Boiseai) ආදී විශේෂවල පොසිල තොරතුරු මානවවංශ විද්‍යාඥයන්ට මේ වන විට හමු වී තිබේ.

හෝමෝ හැබ්ලිස් අවධිය (Homo Habilis)
දෙපයින් නැගී සිටි මොළය සැලකිය යුතු ලෙස වර්ධනය වූ මුල් ම මානවයා හෝමෝ හැබිලිස්ය. වර්ෂ 1960 දී නැගෙනහිර අප‍්‍රිකාවේ ඔල්ඩුවායි දොරුවෙන් පොසිල සාක්ෂි සොයා ගන්නා ලදී. මොහු අදින් වසර මිලියන 2.4 - 115 ත් අතර කාලයේ වාසය කර ඇත. මෙම කාලය අයත් වන්නේ ප්ලයිස්ටෝසීන යුගයටය. මෙය මිහිමත අධිත ශීත කාල පරිච්ෙඡ්දයකි. ඔල්ඩුවායි දොරුවෙන් හමුවූ පොසිලවලට අමතරව ටැන්සානියාවෙන්, ඉතියෝපියාවෙන් දකුණු අප‍්‍රිකාවෙන් හා කෙන්යාවෙන්ද මෙම මානව වර්ගයේ පොසිල ලැබී ඇත. මේ අනුව හෝමෝ හැබ්ලිස් අප‍්‍රිකාව පුරා ව්‍යාප්තව සිටි බවට කරුණු හෙළිවේ.

මානව පවුලේ වැඩකාරයා: හෝමෝ හැබිලිස්
හෝමෝ හැබිලස් පරිණාමය වූයේ ඔස්ට්‍රොලෝපිතකස් ඇෆ්රැන්සිස්ගෙන් බවට විද්‍යාඥයන් අතරේ මතයක් පවතී. මාංශ භක්ෂණයට නැඹුරු වූ මුල් ම මානවයා මොහුය. එමෙන් ම හෝමෝ හැබිලස්ගේ කපාල ධාරිතාව (500 - 800 ත් අතර) වැඩි වීමක් ද ශරීරය විශාල වීමක් ද දක්වයි. මානව පවුලේ ආරම්භය ද හැබිලස් යුගයේ දී සිදු විය. සමූහ වශයෙන් ගල් ලෙන්වල ජීවත් වූ හැබිලස් මුල් ම පවුල් සම්බන්ධතා ද ගොඩ නඟා ගෙන ඇත. හෝමෝ හැබිලස් යනුවෙන් මොහු හැඳින්වීමට හේතුවූයේ ශිලා ආයුද නිමවීමට හා සංස්කෘතියක් ඇරැඹීමට ගත් උත්සාහය නිසයි. ඒ අනුව ‘සත්‍ය මානවයා’ එනම් නිපුණ කාර්්යයශූර මානවයා ලෙස ද හැබිලස් හඳුන්වා ඇත.

හෝමෝ ඉරෙක්ටස් (Homo Erectus)
මානව පරිණාමයේ තුන්වැනි අවධිය හෝමෝ ඉරෙක්ටස් අවධියයි. අදින් වසර මිලියන 2.5 - 1.5 ත් අතර කාලයකදී මෙම මානවයා ජීවත් වී ඇත. පොසිල සාක්ෂිවලට අනුව අදින් වසර මිලියන 1.6 කට පෙර බිහි වූ මෙම මානවයා උතුරු අප‍්‍රිකාවේත්, දකුණු යුරෝපයේත් ඉන්පසු දකුණු ආසියාවේත් ඉන්දුනීසියාවේ ජාවා දක්වාත් පැතිරී ජීවත්වී ඇති බව පෙන්වා දෙයි.

ජාවා මිනිසා
ආසියාවේ ජාවා (වත්මන් ඉන්දුනීසියාවේ) ප‍්‍රදේශයෙන් මුල් ම හෝමෝ ඉරෙක්ටස් පොසිල හමු වී ඇත. ඒ අනු ව මුල් ම හෝමෝ ඉරෙක්ටස් ‘ජාවා මිනිසා’ ලෙස හඳුන්වයි. මීට පසු ද ලෝකයේ බොහෝ රටවලින් මීට අයත් පොසිල හමු වී තිබේ. යුරෝපයේ හයිඞ්ල්බර්ග්, හංගේරියාවේ වර්බසෙල්ලා, ගී‍්‍රසියේ පෙට්රාලෝ, ස්පාඤ්ඤයේ ටොර්රල්බාල් සහ ඇම්බෝනා සහ ප‍්‍රංශයේ ටෙරා අමාටා යනාදී ප‍්‍රදේශ මේ අතර කිහිපයකි.

‘සෘජු මිනිසා’ හෙවත් හෝමෝ ඉරෙක්ටස්
මානව පරිණාමයේ හෝමෝඉරෙක්ටස්ට හිමිවන්නේ වැදගත් ස්ථානයකි. සිරුර කෙළින් තබා ගෙන ඇවිදීමට තිබූ හැකියාව නිසා ‘සෘජු මිනිසා’ යන අර්ථයෙන් ‘හෝමෝ ඉරෙක්ටස්’ ලෙස ඔවුන් හඳුන්වනු ලැබීය. ප්ලයිස්ටෝසීන හෙවත් ග්ලැසියර අවධිය ලෙස මොවුන් ජීවත් වූ කාලය හැඳින්වෙයි. මෙම අවධියේදී උෂ්ණත්ව වෙනස්වීම්වලට අනු ව පාරිසරික වෙනස්වීම් ද සිදුවිය. හෝමෝ ඉරෙක්ටස්ගේ සංස්කෘතික වශයෙන් වෙනස්වීම් රාශියක් ද මේ යුගයේ සිදුවිය.


මොළේ බලෙන් වැඩ කිරීම
දියුණු මොළයක් තිබූ ‘ඉරෙක්ටස්’ මානවයා සතුන් හා ශාක හීලෑ කිරීමේ කාර්යයේ යෙදී ඇත. තම අවශ්‍යතා ඉටුකර ගැනීමේ දී උපකරණ භාවිතය යම් දියුණු මට්ටමක තිබී ඇත. ගලින් නිම කළ අත් පොරොවක හැඩය ගත් ආයුදයක්, මන්නයක් මෙන් පැතැලි තලයක්, සීරීම සඳහා යොදාගත් පතුරු යනාදී ආයුද කට්ටල භාවිත කළ බවට සාධක හමු වී තිබේ. චීනයේ හා වෙනත් නැගෙනහිර හා අග්නිදිග ආසියානු හෝමෝ ඉරෙක්ටස්වරු ලීවලින් සඳාගත් උපකරණ භාවිත කර ඇති බවට සාධක වේ.

ගින්දර හමුවීමෙන් පසු වෙනස්කම් රැසක්
ගින්දර පිළිබඳ මුල් ම සාධක මේ මානවයන්ගෙන් ලැබේ. ස්වභාවයෙන් ම ඇති වූ ගින්නකින් හෝ ගලකින් ගලකට ගසන අවස්ථාවක ලද අත්දැතීමකින් ඔවුන් ගින්දර හඳුනාගන්නට ඇත. ගින්නෙන් පිළිස්සූ ආහාර ගැනීමට පෙලඹීමෙන් ඉරෙක්ටස් යුගයේ මානවයා විශාල වෙනස්කම් රැසක් උරුම කර ගත්තේය. ජීර්ණය පහසුවීම නිසා මානව පරිණාමයේ නව ප‍්‍රවණතා ඇති විය. දත් සහ හකුවල වෙනස්කම් සිදුවිය. මොවුන් ගල්ලෙනක් හෝ සරල ව සාදාගත් අතු පැලක් තම කණ්ඩායමට වෙන්කර ගැනීම විශේෂිතය. සීතලෙන් ආරක්ෂාවීමට සත්ත්ව සම් පෙරවීම මෙකල පටන්ගෙන ඇත.


ප‍්‍රාග් නූතන හෝමෝ සේපියන්ස් : (Archaic Homo Sapiens)
අදින් වසර 50,000 කට පෙර හෝමෝ ඉරෙක්ටස් මානවයාගෙන් හෝමෝ සේපියන් මානවයා පරිණාමය වූ බව පුරා විද්‍යාඥයෝ පෙන්වා දෙති. මොවුන් අතරින් හෝමෝ සේපියන් නියන්ඩර්තාලෙන්සිස් හෙවත් නියැන්ඩතාල් මානවයා හෝමෝ සේපියන්ගෙන් පැවත ආ උප විශේෂයකි. මෙම උප විශේෂය අදින් වසර 35,000 - 75,000 අතර කාලයේ යුරෝපයේ හා ආසියාවේ බෙහෙවින් ව්‍යාප්ත වී ඇත.

හෝමෝ නියැන්ඩර්තාල් (Homo Neanderthalensis)
අප‍්‍රිකාවේ සහ යුරෝපයේ සිටි ‘ඉරෙක්ටස්’ මානවයින් නූතන හොමෝ සේපියන් බවට පරිවර්තනය වී ඇත. මොවුන් අතරින් යුරෝපයේ ව්‍යාප්ත වූ ප‍්‍රාග් නූතන මිනිසා විශේෂ තැනක් ගනී. ඔහු පිළිබඳ මුල් ම තොරතුරු ලැබුණේ ජර්මනියේ නියැන්ඩර් (Niender) නිම්නයෙනි. එම නිසා මෙම මානවයා නියැන්ඩර්තාල් ලෙස හඳුන්වයි. අදින් වසර ලක්ෂ දෙකහමාරක පමණ කාලයක සිට වසර 45 දහස පමණ දක්වා මිහිමත මොවුන් ජීවත් වී ඇත. යුරෝපයේ බොහෝ ප‍්‍රදේශවල එනම් ස්පාඤ්ඤය, ප‍්‍රංශය, බෙල්ජියම, ජර්මනිය, ඉතාලිය, චෙකොස්ලොවේකියාව, හංගේරියාව, බල්ගේරියාව, යුගොස්ලාවියාව, උස්බෙකිස්තානය, ඊශ‍්‍රායලය, ඉරානය, ලෙබනනය, ලිබියාව, මොරොක්කෝව යන ප‍්‍රදේශවලින් ද නියැන්ඩර්තාල් පොසිල හමු වී ඇත.

නියැන්ඩර්තාල් ප‍්‍රධාන ලක්ෂණ
මෙතෙක් පැවැති මානවයන්ට වඩා මොළය විශාලය. හිස්කබලෙහි (කපාල) ධාරිතාව 156 cc-174 cc අතර තිබේ. විශාල ඇස් කුහර ඉතා පළල් නාසය ඉදිරියට නෙරූ උඩු හනුව නියැන්ඩර්තාල්ට විශේෂ වූ ලක්ෂණයකි. අඩි 5 ක් පමණ උසැතිය. පළල් පපු ප‍්‍රදේශයක් වේ. හොඳින් වැඩුණු දෑත් හා පාදවලින් යුක්ත විය. ඉතා හොඳ කථන හැකියාවක් තිබී ඇත. නියැන්ඩර්තාල් භාවිත කළ ආයුද හඳුන්වන්නේ මුස්ටි‍්‍රයන් (Mousterian) ආයුද ලෙසයි. මෙම ආයුද අතර ශිලා අත්පොරව, පතුරු හෙල්ල, පැතලි අවි විශේෂිතය. මානව පරිණාම කි‍්‍රයාවලියේ මුල් වරට මළවුන් මිහිදන් කිරීම සිදුවී ඇත්තේ නියැන්ඩර්තාල් යුගයේ දීය. මෙම කාලයේ ප‍්‍රාථමීක මට්ටමේ ඇදහිලි විශ්වාස ද පැවැතිණි.

නූතන මිනිසා: හෝමෝ සේපියන්ස් සේපියන්ස් (Homo Sapiens Sapiens)
විසිවන සියවසේ මුල් භාගයේදී මානව පරිණාමය පිළිබඳ ඉදිරිපත්වූ අදහස් හා ලැබුණු සාධක මත නූතන මිනිසා එනම් හෝමෝ සේපියන් විකාශනය වූයේ හෝමෝ නියැන්ඩර්තාල් යැයි විශ්වාස කෙරේ.

ශී‍්‍ර ලංකාවේ ආදී මානවයා
අප ඉහත සඳහන් කළ පරිදි නූතන හෝමෝ සේපියන්ස් සේපියන්ස්ගේ සංක‍්‍රමණය සනාථ කරන සාධක ලෝකයේ ප‍්‍රදේශ බොහොමයකින් ලැබේ. යුරෝපයේ මෙන්ම ඊශ‍්‍රායලය, බර්නියෝ, ඕස්ටේ‍්‍රලියාව, නැගෙනහිර සයිබීරියාව ආදී ප‍්‍රදේශයන්ගෙන් නූතන මිනිසාගේ සාධක හමු වී තිබේ. එහි දී අද සිටින ශාරීරික ස්වරූපයෙන් ම අදින් වසර 40 - 50 දහසක අතර කාලයක සිට මෙම නූතන මිනිසා ජීවත් ව තිබේ. ජපානයේ නූතන මිනිසා පැමිණ ඇත්තේ මීට වසර 24 දහසකට පෙර දී ය. දකුණු ආසියාවේ නූතන මිනිසා මුල් වරට පා තැබූ බව සහතික කෙරෙන පැරණි ම සාධකය ලැබෙන්නේ ශී‍්‍ර ලංකාවෙනි.


ශී‍්‍ර ලංකාවේ නූතන මිනිසා හමුවූ ස්ථාන
ශී‍්‍ර ලංකාවේ විවිධ ප‍්‍රදේශවලින් අදින් වසර 38 දහසකට පෙර සිට නූතන මිනිසා ජීවත් වූ බවට තොරතුරු හමු වී තිබේ. මානව හිස්කබල් සහ වෙනත් පොසිල සාධක මගින් මෙම තොරතුරු ලැබී ඇත. එහිදී මීට වසර 29 දහස දක්වා අවධිය පැහැදිලි ව ම සනාථ කර තිබේ.

කුරුවිට එක්නැලිගොඩ බටදොඹ ලෙන
කුරුවිට එක්නැලිගොඩ බටදොඹ ලෙන මෙම තොරතුරු හමු වූ ස්ථාන අතරින් ප‍්‍රධාන තැනක් ගනී. මෙය පර්යේෂණ ප‍්‍රදේශයක් බවට මුලින් ම පත්වුණේ වර්ෂ 1960 දීය. පසුව 1980 සහ 1982 අතර කාලයේ දී මෙහි සාර්ථක පුරාවිද්‍යා පර්යේෂණයන් සිදු කෙරිණි. මිනිස් අවයවවලට අදාළ පොසිල, ගල් අවි ආයුද සත්ත්ව ඇටකටුවලින් තැනූ උපකරණ මෙහි දී හමු වී තිබේ. එමෙන් ම මෙම හිස්කබල් සහ අනෙක් අවයව මීට වසර 29 දහසකට පෙර වූ ඒවා බව ප‍්‍රාග් මානව විද්‍යාඥයෝ පෙන්වා දෙති. මෙම ස්ථානයෙන් හමු වූ තවත් පුරාවිද්‍යාත්මක සාධක අතර සිප්පි කටු මාල හා හෝමෝ සේපියන්ස් සේපියන්ස් භාවිත කළ උපකරණවලට වැදගත් තැනක් හිමි වේ.


බුලත්සිංහල පිහියන්ගල ලෙන
1986 දී බුලත්සිංහල පාහියන්ගල ලෙන ආශ‍්‍රයෙන් වසර 28 දහසකට වඩා පැරැණි නූතන මිනිසාගේ හිස්කබල් තුනක් හමු වී තිබේ. මෙහි ඇති විශේෂත්වය වන්නේ මෙම හිස්කබල්වල ගුරුගල්වලින් (වර්තමාන ගඩොල්වලට සමාන) තැනූ ආලේපයක් තවරා තිබීමය. මෙය ඒ කාලයේ පැවැති චාරිත‍්‍රයක් ලෙස සැලකේ.

තවත් සාධක හමුවූ ස්ථාන ...
මීට අමතරව දකුණේ බුන්දල, පතිරාජවෙල, කිතුල්ගල, බෙලිලෙන, කෑගල්ලේ දොරවක ලෙන යන ස්ථානවලින් මේ කාලයේ ජීවත් වූ පැරැණි මිනිසා ගැන තොරතුරු ලැබී ඇත. ඊට අමතරව වලවේ නිම්නයෙන් බෙල්ලන් බැඳි පැලැස්සක්ද හමුවූ පොසිල සාධක අතර තිබේ.

බලංගොඩ මානවයා
ඉහත සාධක පිළිබඳ අධ්‍යනය යොමු කිරීමේ දී මීට වසර 29 දහසක සිට 11 දහසක් දක්වා නූතන මිනිසා වාසය කර ඇති බව පිළිගැනේ. එමෙන් ම නූතන මිනිසා පිළිබඳව ලංකාව තුළ වැඩි ම තොරතුරු හමුවූයේ සබරගමු ප‍්‍රදේශයෙනි. එමනිසා ලංකාවේ වාසය කළ පැරණි ම මිනිසා ‘හෝමෝ සේපියන්ස් සේපියන්ස් බලංගොඩ’ යනුවෙන් හඳුන්වා ඇත. අපි ‘බලංගොඩ මානවයා’ යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ මොහුවය.

මානව පරිණාමය නිමානොවූ මෙන් ම කිසිවිටෙක නිමා නොවෙන ක‍්‍රියාවලියකි. මෙතෙක් දත් කරුණුවලට අනුව ඉතා සුළු ශරීර වෙනස්කමක් සිදුවීමට වසර ලක්ෂ ගණනක් ගත වී තිබේ. මෙහෙයින් නූතන මිනිසා ද ඉදිරියේ දී වෙනස්කම්වලට ලක්වීම අනිවාර්ය ස්වභාවයකි.

-සම්බන්ධිත ලිපි-
පෘථිවියේ උපත, ලෝකයේ ආදීතම ජීවියා සහ ජීවයේ ආරම්භය : පරිණාමයේ කතාව 1
අපෘෂ්ඨවංශී, පෘෂ්ඨවංශීන්ගේ පරිණාමය : පරිණාමයේ කතාව 2
ගොඩබිමට පා තැබූ ප‍්‍රථමයා හා උරගයින්ගේ පරිණාමය : පරිණාමයේ කතාව 3

Post a Comment

2 Comments

  1. Parinaama kathava 4 pahadili lesa vadagath karunu raashiyak gonu kala lipiyak. Me uthsahaya ithaamath agaya kala yuthuy. Aththenma godak sthuthiy!

    ReplyDelete
  2. It's not 25 billion years.I think it may be 25 million years!

    ReplyDelete